കാലചക്രം മുന്‍പോട്ടു ഉരുല്ലും പോലും ഓര്‍മയുടെ പിന്നാം പുറത്തേക് ഓടിയെത്താന്‍ വെമ്പലായിരുന്നു .
വര്‍ഷങ്ങള്‍ പിന്നിട്ടു ബാല്യവും കൌമാരവും ,യൌവന്ന
വുമൊക്കെ യാത്രമോഴിയെകി .
മധ്യവയസിന്റെ ഏറ്റവും അധ്യപടിയിലെക്ക് കലെടുതുവേയിക്കാന്‍ ഏതാനും ദിനങ്ങള്‍ മാത്രം ബാക്കി .എങ്കിലും ഇന്നും മനസിന്‍റെ ചെപ്പില്‍ കൌമാര സ്വപനങ്ങള്‍ ഓടിയെതുന്നുവോ ?പലരും ചോദിക്കുന്ന ഒരു ചോദിയം പ്രായമായില്ലേ ??
അതിനനുസരിചെഴുതികൂടെയെന്നു അവര്‍ക്കറിയുമോ ഇപ്പോഴും സന്ധ്യ നേരം അമ്പലമുറ്റത്തെ അരയാലിന്‍ തറയില്‍
ഇളം നീല നിറമുള്ള ജാച്കെട്ടും ധാവനിയം ധരിച്ചു വരുന്നപതിനന്ജുകരിയുടെ വരവ് പ്രതിക്ഷിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന പൊടിമീശ ക്കരെന്‍ അതല്ലേ ഞാന്‍. അവിടെ നിന്നും ഇന്ന് തന്റ്റെ മനസിനെ ഇളക്കി മാറ്റാന്‍ കഴ്ഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ?? ഇല്ല ഒരിക്കലും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ആ കണ്ണുകളില്‍ എന്നോടുള്ള പ്രണയമായിരുന്നു എന്ന് .
അമ്പലമുറ്റത്ത്‌ നിന്ന് തുടങ്ങാം അല്ലെ . ?എല്ലാത്തിനും തുടക്കം അവിടെയാവട്ടെ .ആദ്യമായി പ്രണയം തോന്നിയത് ദേവിയോട് വളര്‍ന്നു വലുതയി കൌമാരത്തിന്‍റെ പടികടെന്നെതുന്ന അവളെ നോക്കി പലതവണ
മനസ്സില്‍ മന്ത്രിച്ചു ഇഷ്ടമാണ് പക്ഷെ ഒരിക്കലും പറഞ്ഞില്ല . എന്തായിരുന്നു കാരണമെന്നു ഇന്ന് നിച്ചയമില്ല .
വര്‍ഷങ്ങള്‍ പിന്നയൂം കൊഴിഞ്ഞു .വീണ്ടും അമ്പലമുറ്റത്ത്‌ മറ്റൊരാളോടൊപ്പം ക്തിര്‍മണ്ടപത്തില്‍ അവിടെ കൂടിയവരില്‍ ആരോ പറയുന്നു രണ്ടാം കേട്ടുകാരന്‍ അണെന്നു .ആ നിമിഷം എന്റ്റെ മുഖത്തേക്ക് നീണ്ടു വരുന്ന ആ മിഴികളി ഞാന്‍ കണ്ടു .
ദയനിയതയുടെ ഒരു തിരിനാളം .അപ്പോഴും ഞാനോന്നുംമിണ്ടിയില്ല .പിന്നീടു കനെരുതെന്നു മനപൂര്‍വം
ആഗ്രഹിച്ചിട്ടും അമ്പലത്തിന്‍റെ ഇടവഴിയില്‍ നേര്‍ക്കുനേര്‍ കണ്ടു ആ ധെയന്നെയത മുട്ടി നില്‍ക്കുന്ന കണ്ണുകളുടെ നോട്ടത്തെ നേരിടാനാവാതെ പതറിയ നിമിഷം അവള്‍ എന്നോട് ചോദിച്ചു എന്ത് നേടി ??? ഇല്ല ഒന്നും നേടിയില്ല . രണ്ര്‍ദ്രമുഴം വെളുത്ത തുണിയില്‍ പുതച്ചുകിടക്കുന്ന അവളെ നോക്കി ഞാനും എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു എന്ത് നേടി ...........
ഫോണ്ടു സുഖകരമായ വായനക്ക് തടസ്സമാവുന്നു
ReplyDeletevayikkan pattunnillaaa.
ReplyDeletekurachu koodi vyakthamayi ezhuthuuuuuu
krishna nair